Uitgroei
Wanneer je een piercing laat zetten wil je natuurlijk dat deze mooi op zijn plek blijft zitten. Toch is uitgroei mogelijk en zijn sommige piercings gevoeliger voor uitgroei dan andere maar ook bij een onjuiste plaatsing van de piercing door de piercer kan uitgroei ontstaan. Piercings die bekend staan om uitgroei zijn bijvoorbeeld:
-Snug & anti tragus
-Forward helix (bij onjuiste anatomie of oppervlakkige plaatsing)
-Tragus (bij onjuiste anatomie of oppervlakkige plaatsing)
-Daith (bij onjuiste anatomie of oppervlakkige plaatsing)
-Rook (bij onjuiste anatomie of oppervlakkige plaatsing)
-Navel
-Surface & dermal; anchor
-Wenkbrauw (bij onjuiste anatomie of oppervlakkige plaatsing)
-Bridge
De uitgroei van een piercing verwijst naar het proces waarbij het lichaam nieuw weefsel produceert rondom de geplaatste sieraden, waardoor de piercing naar buiten wordt geduwd. Dit gebeurt meestal wanneer het lichaam de piercing als een vreemd voorwerp beschouwt.
Het verloop van de uitgroei kan variëren afhankelijk van verschillende factoren, waaronder de individuele genezingssnelheid, de locatie van de piercing en de mate van irritatie of ontsteking. Over het algemeen kan het proces er als volgt uitzien:
-
Initiële genezingsfase: Direct na het plaatsen van de piercing begint het genezingsproces. Het lichaam vormt een nieuw weefselkanaal om de piercing heen om het te stabiliseren. In deze fase is het belangrijk om de piercing goed te verzorgen volgens de instructies van je piercer om infectie of ontsteking te voorkomen.
-
Uitgroeiende fase: Naarmate de genezing vordert, kan het lichaam proberen de piercing naar buiten te duwen. Je merkt mogelijk dat er nieuw weefsel groeit vanuit de opening van de piercing, waardoor de piercing geleidelijk naar de oppervlakte wordt geduwd. Dit kan resulteren in een zichtbare verplaatsing van de piercing.
-
Volledige uitgroei: In sommige gevallen kan de piercing volledig naar buiten groeien en uitvallen. Dit betekent dat het lichaam de piercing als een vreemd voorwerp heeft afgestoten.